Soldaten in het kamp van Amersfoort

De Belgische kunstenaar Rik Wouters, was een schilder, tekenaar, beeldhouwer en graveur. Op heel jonge leeftijd leerde hij van zijn vader, een beeldhouwer, hout sculpteren. Hij studeerde aan de Academie van Mechelen en Brussel. Aan deze laatste instelling volgde hij een opleiding beeldhouwkunst met Charles Van der Stappen en Julien Dillens. Als beeldhouwer exposeerde hij regelmatig op de Salons de l’Art Contemporain. Zijn belangrijkste bustes en beeldhouwwerken dateren van de jaren 1907-1913. In overeenstemming met de impressionistische gemoedsgesteldheid, toonde hij zich gevoelig voor wijzigende gewoontes. Hij liet zijn vrouw Nel geregeld poseren tijdens haar dagelijkse activiteiten. Met zijn sculptuur Dromerij won hij in 1907 de Godecharle prijs. In zijn beeldhouwwerk Het zotte geweld of De dwaze maagd uit 1912, geïnspireerd op de danseres Isadora Duncan, toont de kunstenaar een interessant voorbeeld van de vertaling van de beweging in een beeldhouwwerk. Rik Wouters begon rond 1908 als autodidact te schilderen. Hij werd beïnvloed door het werk van Ensor, Cézanne en Renoir met als gevolg dat hij vanaf 1912 besliste de beeldhouwkunst te verlaten en zich volledig te wijden aan de schilderkunst. Hij werd bij deze artiesten vooral aangetrokken door de weergave van het licht in de schilderkunst, iets waar hij zich als beeldhouwer niet kon op beroepen. De kunsthandelaar Georges Giroux stelde in 1914 het werk van Rik Wouters tentoon in zijn galerij in Brussel. De tentoonstelling leverde hem veel bewondering op. Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog werd Wouters gemobiliseerd en ingezet tijdens de belegering van Antwerpen. Bij de capitulatie vluchtte hij naar Nederland waar hij met zijn eenheid in een kamp verbleef. Daar werd vastgesteld dat hij kanker had. Hierdoor kon hij het kamp verlaten en vestigde zich in 1915 met zijn vrouw in Amsterdam. Ondanks de pijn en een operatie, ging hij verder met schilderen. In februari 1916 richtte hij nog een tentoonstelling in en stierf enkele maanden later op de leeftijd van 34 jaar. Zijn werk wordt ondergebracht bij het Brabants fauvisme. (Bénézit, dl. 14, p. 720 – 721)